27 گام برای شکل دادن سبک نگارش حرفه ای منحصر به فرد خودتان
به گزارش وبلاگ شکوفه، آیا می دانید چه عاملی یک نویسنده را از دیگر نویسندگان متمایز و جدا می نماید؟ در دنیای ادبیات، سبک نگارش به شیوه منحصر به فرد هر نویسنده برای بیان اندیشه هایش در غالب زبانی اشاره دارد. پس سبک را می توان مهمترین عامل تمایز نویسندگان ار حیث شیوه بیان دانست.
در حقیقت پیدا کردن صندلی خودتان در میان دریایی از نویسندگان، تا حدودی غیرممکن به نظر می رسد، به ویژه اگر در روزهای اول سفر نویسندگی خودتان باشید. باید در نظر داشته باشید که هر نویسنده ای که در جهتتان با آثارش برخورد می کنید، بی تردید روی نحوه نگارش و آثار شما تأثیراتی ناخودآگاه می گذارد و تغییراتی در جهان بینی شما و دیدتان به حرفه نویسندگی ایجاد می نماید.
این فراز و نشیب ها و تأثیرپذیری ها تا آنجا ادامه پیدا می نمایند که شما هویت خودتان را در جهانی نویسندگی بازیابی کنید و سبک شخصی خودتان را در نوشتن پیدا کنید. آن وقت است که دیگر مخاطبان آثارتان شما را به اسم نویسنده ای منحصر به فرد و صاحب سبک خواهند شناخت.
هویت بخشیدن به لحن و سبک نگارشتان به شما یاری کند که در حرفه نویسندگی خود به حس اطمینان خاطر و رهایی از تردیدهای مختلف در هنگام نگارش برسید. اما چگونه می توانید در برابر حجم فزاینده آثار ادبی مختلفی که به آن ها برخورد می کنید و از آن ها تأثیر می پذیرید به این حس ثبات هویت و امضای شخصی در آثارتان برسید؟
در ادامه این مقاله از وبلاگ شکوفه مگ، ما به آنالیز ابعاد مختلف حرفه نویسندگی از منظر سبک شناسی می پردازیم، سپس عناصر و عوامل شکل دهنده لحن و سبک نویسنده را با هم آنالیز می کنیم و در سرانجام توصیه هایی برای شکل دادن به سبک نگارش شخصی را با هم مرور می کنیم. با ما همراه باشید.
سبک نگارش چیست؟
سبک نگارش، شیوه منحصر به فرد هر نویسنده برای برقراری ارتباط با مخاطب با استفاده از کلمات است. یک نویسنده با تکیه بر عنصر صدا (Voice) یا آنچه که بعضی به اسم شخصیت نویسنده می شناسند و لحنی (Tone) که روی متن خود اعمال می نماید، یک سبک ایجاد می نماید. در واقع سبک یک نویسنده می تواند بسته به نوع اثر نوشتاری و اینکه آن را برای چه کسی می نویسد تغییر کند. به اسم مثال، روزنامه نگار سبک بسیار متفاوتی نسبت به یک وبلاگ نویس خواهد داشت.
در جهانی ادبیات، سبک نگارش به شیوه بیان اندیشه در غالب زبانی به وسیله افراد مختلف اشاره دارد. علاوه بر این سبک نگارش ممکن است در ارجاع به شیوه های مختلف نگارش مربوط به دوره های زمانی مختلف، مکتب های ادبی گوناگون یا ملت های گوناگون اشاره دارد داشته باشد.
برایان ری منتقد ادبی مشهور در این خصوص خاطرنشان می نماید که سبک در واقع حوزه بسیار وسیع تری را شامل می گردد؛ به اسم مثال سبک می تواند شما ارتباط خواننده با متن، انتخاب دستوری نویسندگان، اهمیت پایبندی به هنجارها در زمینه های خاص و انحراف از آن ها در موارد دیگر، بیان هویت اجتماعی و آنالیز تأثیرات احساسی فنون و صنایع مختلف بر مخاطبان را شامل گردد.
بنابراین، سبک اصطلاحی است که می تواند به طور همزمان هم به جنبه های منحصر به فرد عادت های نوشتاری یک نویسنده اشاره داشته باشد هم به تحلیل جنبه های مختلف یک متن خاص که ممکن است بسیار فراتر از سطح یک نویسنده خاص باشد.
اگر رعایت عناصر اساسی نگارش مثل املای کلمات، دستور زبان و رعایت علائم سجاوندی را در بین همه نویسندگان امری بدیهی فرض کنیم، سبک نگارش در واقع بیشتر به انتخاب کلمات، نوع ساختاربندی جملات و شیوه پاراگراف نویسی اشاره دارد که همه آن ها با هدف انتقال معنی به شیوه ای مؤثر مورد استفاده قرار می گیرند.
معمولاً در ارجاع به موارد اول (عناصر اساسی) از اسمِ قوانین، ملزومات یا ساختار فنی نگارش استفاده می گردد. اما از عناصر گروه دوم با اسم عناصر سبکی یا بلاغی یاد می گردد. در واقع قوانین نگارش به کاری که نویسنده باید انجام دهد، اشاره دارد اما سبک نگارش روی چگونگی انجام این کار به وسیله نویسنده تمرکز دارد.
با این حال نویسنده اگرچه از قوانین و ساختارهای زبانی رایج استفاده می نماید، اما در عین حال از انعطاف پذیری بالایی در نحوه بیان مفاهیم فکری خود هم برخوردار است. هدف یک سبک نگارش خوب این است که:
- پیغام را به سادگی، واضح و به شیوه ای متقاعد نماینده برای خواننده بیان کنید
- توجه خواننده متن را به خود جلب کند و ضمن درگیر کردن حواسش، او را تا انتهای متن مشتاق و علاقه مند نگه دارد
و پرهیز از
- نمایش شخصیت نویسنده
- نمایش مهارت ها، دانش یا توانایی های نویسنده
این موارد که معمولاً به وسیله همه رعایت می گردد و غالباً امری مشهود است، همان چیزی است که کارشناسان ادبی آن را به اسم سبک فردی نویسنده را در نظر می گیرند.
اما سبک نگارش نویسنده با دو عنصر اساسی مشخص می گردد که قبلاً هم به آن ها اشاره شد:
- صدا: صدا بازتاب شخصیتی است که نویسنده در نوشته هایش از آن استفاده می نماید. صدا در واقع زاویه دید نویسنده به ساختار روایی اثر است که به وسیله آن داستانش را بیان می نماید.
- لحن: لحن به نگرش فکری و احساسی موجود در نوشتار که به خواننده منتقل می گردد، اشاره دارد. نویسندگان به وسیله عناصری مانند شیوه واژه گزینی، ساختاربندی جملات و بازی با دستور زبان لحن خود را ایجاد می نمایند.
چه عواملی لحن و سبک نگارش یک نویسنده را مشخص می نماید؟
اصطلاحات لحن و سبک اغلب اوقات به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما بعضی تفاوت های ظریف در تعریف این دو اصطلاح می تواند جهت کشف هویت نوشتاری شما را برایتان روشن تر و راحت تر کند.
لحن در واقع عنصری تأثیر پذیرفته از مجموعه تجربیات، ارزش ها، باورها، علایق و ترجیحات شخصی نویسنده است، درست همچون عینکی که نویسنده روی چشمانش می گذارد و به وسیله آن جهان را می بیند. لحن بعلاوه چاشنی خلاقانه یک اثر است، عنصری که در تک تک آثار یک نویسنده حضوری پنهان و پیدا دارد، حتی اگر که این نویسنده تصمیم بگیرد که در ژانرهای بسیار متفاوت بنویسند.
در حقیقت لحن می تواند در قالب ژانری که نویسنده در آن کار می نماید، مخاطبانی که برای آن ها می نویسند یا موضوعاتی که مورد بحث قرار می دهد و زاویه دید راوی نمود پیدا کند.
غالباً این صدای نویسنده است که خوانندگان را جذب آثار یک نویسنده می نماید. استفن کینگ، تونی موریسون، نیل گیمن، دن براون، آگاتا کریستی یا هاروکی موراکامی را در نظر بگیرید. هر یک از آن ها به خاطر لحن و صدای متمایز موجود در آثارشان معروفیت پیدا نموده اند.
از طرف دیگر، سبک نگارش یک نویسنده، شیوه منحصر به فردی است که او از کلمات و ساختارهای زبانی دیگر برای نگارش آثار خود استفاده می نماید. سبک نویسنده اغلب در قالب شیوه واژه گزینی و ساختاربندی جملات، کاربرد زبان استعاری، جزئیات حسی و سایر عناصر تشکیل دهنده نثر، ظاهر می گردد.
توجه به این نکته لازم است که هم لحن و هم سبک هر دو دارای ماهیتی روان و سیال گونه هستند. همان طور که هویت شخصی شما در زندگی می تواند در گذر زمان تغییر کند، آن عواملی که نوشتار شما را منحصر به فرد می نمایند هم به همین شکل تغییر خواهند کرد. در خصوص بعضی از نویسندگان، این تکامل سبکی ممکن است رادیکال و شدید باشد و در خصوص بعضی دیگر ممکن است صرفاً شامل بعضی اصلاحات و به روزرسانی ها در خصوص همان سبک نگارش قدیمشان باشد.
چگونه سبک نوشتاری خود را مشخص کنیم؟
آیا شما فردی دمدمی مزاج هستید؟ دوست دارید غیر رسمی و صمیمی بنویسید یا نوشتار رسمی را ترجیح می دهید؟ آیا کلمات خاصی وجود دارد که مدام از آن ها استفاده می کنید؟ آیا در سراسر نوشته های شما پر از پرانتز و گیومه است؟ آیا به استفاده زیاد از علائم نگارشی متنوع در نوشته هایتان علاقه دارید و سعی می کنید با استفاده از آن ها جملات طولانی و عظیم بنویسید یا جملات کوتاه و نامرتب را ترجیح می دهید؟
در واقع همان مؤلفه هایی که نحوه برقراری ارتباط شما را تشکیل می دهند، همان موارد سبک نوشتاری شما را خاص و مختص به خود می نمایند. خواه اینکه شما یک نویسنده حرفه ای باشید، یا اینکه صرفاً مجبور باشید هر از گاهی در راستای امور کاری خود متنی بنویسید.
اگر به بهبود الگوهای ارتباطی خود علاقه دارید، اول از همه به عادات خود توجه کنید. توجه داشته باشید که موقع نوشتن چه کلماتی مدام در فکر شما ظاهر می شوند، یا اینکه از کدام علائم سجاوندی استفاده بیشتری می کنید؟
اما چگونه؟
- نوشته های قدیمی، مقالات یا ایمیل هایی را که در گذشته ارسال نموده اید مرور کنید و سعی کنید الگوهای نگارشی تکرار شونده در این متون را پیدا کنید؟
- هنگام نوشتن مطالب تازه، هر جمله یا پاراگراف را دوباره بخوانید تا عادات نوشتاری خود را در آن ها پیدا کنید.
- از یکی از دوستان یا همکاران خود بپرسید که در خصوص نوشته های شما تا به حال با مورد خاصی برخورد داشته اند؟ مثلاً الگوهایی که در همه نوشته هایتان تکرار می گردد. گاهی اوقات دیگران می توانند جزئیاتی را در آثار و نوشته های ما ببینند که خودمان به خاطر عادت هایمان قادر به دیدنشان نیستیم.
- بعد از اینکه مشخص کردید سبک نگارش شما چه ویژگی هایی دارد، می توانید برای بهبود آن کوشش کنید، یا در صورت رضایت از آن به نوشتن خود ادامه دهید.
آشنایی با لحن و سبک نوشتاری خودتان
کشف سبک و لحن نگارشتان به اسم یک نویسنده می تواند به علت این که مؤلفه های تشکیل دهنده آن ها عواملی ثابت و ایستا نیستند کمی سخت باشد. در حقیقت بعضی از عناصر مربوط به لحن و سبک در خصوص هر نفر عناصری ذاتی است، اما بعضی دیگر به وسیله مجموع انتخاب ها، علایق و تجربیات فرد در زندگی اش شکل گرفته است.
در عین حال، اگر در پی این هستید که از وجود عناصری که نوشتار شما را منحصر به فرد می نمایند اطمینان پیدا کنید، نکات را در راستای پیدا کردن هویت خلاق خود در زمینه نویسندگی مطالعه کنید.
نکته تعداده 1: با علایق خودتان بازی کنید
به احتمال زیاد شما می دانید که چه چیزی دوست دارید بنویسید، حداقل از بعضی جهات از این مسئله آگاه هستید. مثلاً یک عاشقانه آرام با یک سرانجام دل انگیز و رؤیایی دوست دارید؟ همان را بنویسید! یا اینکه یک ماجراجویی پرهیجان برای کشف راز یک قتل را ترجیح می دهید؟ یا ماهیت خیالی یک رمان ادبی آرام؟ فرقی نمی نماید به کدام یک علاقه دارید، هر چه که هست روی کاغذ بیاوریدش. تنها اشتباه یک نویسنده ننوشتن است.
نکته تعداده 2: تجربیات خود را آنالیز کنید
داستان ها می توانند هم می توانند در نقش عامل کاتارسیس ظاهر شوند و هم به اسم یک زمین بازی خلاق (و حتی گاهی هر دو). هنگام نوشتن، از این نترسید که اثر خود را با عناصری از زندگی گذشته تان پر کنید یا حتی اینکه از داستان به اسم راهی برای فرار از سختی هایی که در زندگی با آن ها روبرو شده اید، بهره ببرید. چون در هر دو صورت صدا و سبک شخصی شما می تواند به شیوه درستی شکل بگیرد.
در حقیقت شما می توانید داستان های خود را با تمام عناصری که دوست دارید پر کنید: اسکیت روی یخ، ارجاعات مبهم به دهه 80، لباس های زیبای قرن هجدهمی یا هر چیز دیگری که برای شما شادی و لذت به ارمغان می آورد.
نکته تعداده 3: ساخت های زبانی مورد علاقه خودتان را پیدا کنید
همان طور که به اسم یک خواننده با فضاهای داستانی مختلف درگیر می شوید، لیستی از صورت های زبانی مورد علاقه خودتان (کلمات، عبارات، ساختارهای دستوری، استعاره ها و…) را تهیه کنید و سعی کنید آن ها را در داستان های خودتان هم به کار ببرید. مثلاً آیا ایده ای برای نوشتن از یک فضای آرام و دل نشین دارید؟ چه نوع شخصیت ها یا صحنه هایی هرگز در آثار قبلی شما دیده نمی شوند؟ این عناصر را کشف کنید و به آن ها اختیار دهید تا بر سبک و صدای شما تأثیر بگذارد.
نکته تعداده 4: سنجیدن سبک
آیا نوشتن را در غالب اول شخص ترجیح می دهید یا سوم شخص؟ از افعال گذشته بیشتر استفاده می کنید یا حال؟ آیا نثر شما شاعرانه است یا به سادگی را به زبان ادبی ترجیح می دهد؟ این عناصر می توانند از داستانی به داستان تغییر نمایند، اما بسیاری از نویسندگان برای نگارش خود سبک متمایزی را ایجاد می نمایند که فرایند نوشتن آن ها را تسهیل می نماید. مشکل اصلی شکل دادن به این سبک شخصی است.
در اوایل شروع حرفه نویسندگی، با هیچ سبکی ممکن است احساس راحتی نکنید. اما اشکالی ندارد، از آن موقع برای آزمون و خطا بهره ببرید، عناصر سبکی مورد علاقه خودتان را پیدا کنید و مواردی را که برای شما مناسب نیست کنار بگذارید.
نکته تعداده 5: تحسین کنید، اما مقایسه نه
بسیاری از نویسندگان در کشف و توسعه هویت خلاق خودشان افراد موفقی نیستند زیرا همواره مشغول مقایسه خودشان با دیگران هستند. کاملاً عادی است که از لحن یا سبک نویسنده دیگری برای بیان بهتر خودتان بهره ببرید، اما سعی نکنید خود را در چهارچوب بیانی نویسندگان دیگر محصور کنید.
آنچه را که آثار آن ها را منحصر به فرد می نماید تحسین کنید، سپس این اعتقاد را کنار بگذارید که لحن و سبک بیان شما به نوعی پایین تر از آن ها است. به این خاطر که واقعاً این چنین نیست. خودتان را فقط با کسی که دیروز بوده اید مقایسه کنید تا هیچ وقت در جهت پیشرفتتان اشتباه نکنید.
نکته تعداده 6: برای پیدا کردن سبک و لحن بیان خودتان زمان بگذارید
لحن و سبک یک نویسنده یک شبه شکل نمی گیرد. شاید چندین سال زمان ببرد تا اینکه بالاخره احساس اطمینان کنید چه چیزی کار شما را در عرصه نویسندگی منحصر به فرد می نماید. بیشتر این زمان معمولاً صرف بهبود مهارت ها و از بین بردن شک و تردیدهایی می گردد که باعث می گردد تصور کنید نوشته هایتان هرگز به میزان کافی خوب نبوده است.
سفر نویسندگی شما ممکن است برایتان بسیار متفاوت به نظر برسد، اما این مسئله اشکالی ندارد. حتی اگر پس از چندین سال نوشتن، هویت خلاق خود را به طور کامل کشف نکردید، باز هم استرس نداشته باشید. شکیبا باشید، بالاخره هر نویسنده ای یک روز جهت خود را پیدا خواهد نمود.
نکته تعداده 7: نسبت به تغییرات پذیرا باشید
همان طور که به حرفه نویسندگی خود ادامه می دهید، به یاد داشته باشید که لحن و سبک نویسنده عناصری انعطاف پذیر و قابل تغییر هستند. در واقع ممکن است شما خودتان این عناصر را شکل دهید یا بعضی عوامل دیگر در شکل دهی آن ها نقش داشته باشند.
از پذیرفتن تغییرات در لحن و سبک نگارش خود نترسید. هیچ چیز به میزان تماشای پیشرفتتان در زمینه فعالیت های خلاقانه رضایت بخش نیست.
کوشش برای کشف و آشکار کردن لحن شخصی و سبک نگارش مختص به خود با تسلط پیدا کردن بر جنبه های دیگر زندگی تان تفاوت چندانی ندارد. از سلیقه لباس پوشیدن گرفته تا ساخت یک نظام ارزشی و شکل دادن به اعتقادات شخصی. در واقع کشف اینکه چه کسی هستید و می خواهید تبدیل به چه کسی بشوید، کار سختی است، اما نباید از این کار خودداری کرد، چون خودشناسی سرمنشأ خلق امام آثار هنری راستین و ماندگار است.
ممکن است تسلط بر لحن و سبک نوشتاری کمی سخت و زمان گیر باشد، اما پذیرفتن این چالش یکی از عظیم ترین کارهایی است که می توانید در زندگی نویسندگی خود انجام دهید. هرچه هویت خلاق خود را بیشتر بشناسید و آن را بیشتر پرورش بدهید، مهارت های نویسندگی و بالطبع داستان های شما درخشش بیشتری پیدا می نمایند.
سبک نگارش خود را چگونه شکل دهیم؟
سبک نگارش در واقع شیوه شخصی نویسنده برای برقراری ارتباط با مخاطب در غالب کلمات است. ممکن است بعضی سبک را به اسم امضای خود در آثارشان در نظر بگیرند زیرا هر نویسنده و هر شخص دارای امضای متفاوتی است.
سبک در حقیقت با لحن، صدای نویسنده، زاویه دید راوی، شخصیت نویسنده و حال و هوای داستان ایجاد می گردد. تکنیک های نگارشی شما هم بسته به نوع نوشتاری که انجام می دهید و مخاطبان شما می تواند تغییر کند. در ادامه نکات ساده ای آمده که به شما یاری می نماید سبک نوشتاری منحصر به فرد و خاص خود را بیابید و آن را در نوشته هایتان اعمال کنید.
نکته تعداده 8: خلاق باشید
در نوشتن، همواره باید اصیل باشید. از عبارات و کلمات یک متن دیگر عیناً در نوشته های خود استفاده نکنید. این کار نه تنها منحصر به فرد و خلاقانه نیست، بلکه سرقت ادبی محسوب می گردد. اگر پاراگراف یا جمله ای را که شخص دیگری در آثار خود استفاده نموده دوست دارید، سعی کنید آن را بازنویسی کنید یا حداقل کمی تغییر دهید. برای بعضی لغاتش مترادف پیدا کنید و ساختار واژه گزینی متن را کمی تغییر دهید.
سعی کنید همواره از واژگانی بهره ببرید که هم شخصیت شما را نشان دهد و هم مشخص کند برای چه کسی آن متن را می نویسید. علاوه بر این، حتی قبل از نوشتن بر مبنای ایده های خودتان هم سعی کنید کمی در اینترنت جستجو کنید تا مطمئن شوید چیزی که می خواهید بنویسید به طور تصادفی شبیه آثار یا ایده دیگران نباشد.
در صورتی که از آثار یا نوشته های دیگران به هر نحوی الهام گرفته اید یا مستقیماً از آن ها استفاده نموده اید، حتماً منابع مورد استفاده خود را در انتهای متن یا در پاورقی ذکر کنید.
نکته تعداده 9: مطالعه کنید
مطالعه می تواند به شما در یافتن سبک نگارش مختص به خودتان و تعالی بخشیدن به آن یاری کند، زیرا با این کار می توانید نمونه هایی از سبک های دیگر را مشاهده کنید و کار خودتان را بهتر ارزیابی کنید. خواندن آثار دیگران بعلاوه می تواند شما را به نوشتن تحریک کند، زیرا این کار به ایده یابی برای نوشتن خیلی یاری می نماید. ضمناً برای این منظور سعی کنید انواع مختلفی از آثار ادبی و غیر ادبی را بخوانید.
نکته تعداده 10: هر روز بنویسید
این کار ممکن است یک گام ساده به نظر برسد، اما در راستای پیدا کردن و توسعه سبک نوشتاری شخصی خودتان یک اقدام بسیار مهم محسوب می گردد. در واقع شما مجبور نیستید هر روز یک داستان بنویسید، چون انجام این کار می تواند باعث کسالت و خستگی شما گردد. در عوض، در خصوص تجربیان آن روز خودتان، درباره زندگی تان یا حتی یک مقاله آموزشی بنویسید. نوشتن ساده ترین و برترین راه برای یافتن و بهبود سبک نوشتاری است.
نکته تعداده 11: هنگام نوشتن از لحن و صدای خودتان بهره ببرید
هنگام نوشتن به یاد داشته باشید که از لحن و صدای شخصی خودتان بهره ببرید. صدا در واقع همان شخصیتی است که در فرایند نوشتن از نگاه آن به مخاطب نگاه می کنید. یعنی همان زاویه دیدی که به وسیله آن داستان را بیان می کنید. لحن به نگرش فکری و احساسی که به وسیله یک نوشته منتقل می نماید اشاره دارد. نویسندگان به وسیله عناصری مانند انتخاب کلمات، ساختاربندی جملات و بازی با دستور زبان لحن مختص به خود را ایجاد می نمایند.
نکته تعداده 12: برای تمرینات نویسندگی خود هدف گذاری کنید
مشخص اهداف نوشتاری بسیار مهم و البته آسان است. یک مثال خوب برای اهداف نویسندگی این است که حداقل 500 کلمه در روز بنویسید. هدف شما ممکن است تعداد کلمات بیشتر یا کمتری باشد، که اشکالی ندارد. به خاطر داشته باشید که اهداف معقولی را برای خودتان مشخص کنید که اجرای آن ها برای شما امکان پذیر باشد. در حقیقت اهداف هر نویسنده بخشی از سبک نگارش او است.
نکته تعداده 13: برنامه ریزی کنید
برای هر روز روی گوشی خودتان یک یادآوری تنظیم کنید، یا به هر شیوه دیگری که دوست دارید برنامه ریزی کنید. چه با تلفن همراهتان این کار را می کنید، چه در غالب یک دفترچه برنامه ریزی، مطمئن شوید که برنامه های خود را به شکلی تنظیم نموده اید که با خیال راحت می توانید روی نوشتن تمرکز کنید و در آن موقع مشغله دیگری ندارید.
نکته تعداده 14: تعداد کلماتی را که می نویسید ثبت کنید
خیلی مهم است که تعداد کلماتی که در روز یا در مدت یک ماه می نویسید را پیگیری کنید. راه های زیادی برای انجام دادن این کار وجود دارد. اگر از رایانه برای نوشتن استفاده می کنید، سیستم مورد استفاده شما باید تعداد کلمات نوشته شده را بیان کند. اگر هم که این کار را با دست انجام می دهید، از صلوات تعداد برای تعدادش تعداد کلمات بهره ببرید. در سرانجام روز/ماه تعداد کلماتی را که در آن بازه زمانی نوشته اید را محاسبه کنید و به تعداد کل کلمات نوشته شده خود اضافه کنید.
نکته تعداده 15: در مسابقات ادبی و نویسندگی شرکت کنید
این کار به شما یاری می نماید در یک قیاس تخصصی به وسیله کارشناسان زبده ادبی آثار خود را با دیگر نویسندگان مقایسه کنید و دید بهتری نسبت شرایط آثار نوشتاری خود پیدا کنید. علاوه بر این در صورت برنده شدن در این مسابقات علاوه بر دریافت جایزه و چاپ رایگان اثر شما، ناشران شناخته شده حوزه ادبیات هم ممکن است برای عقد قرارداد و همکاری به سراغ شما بیایند.
نکته تعداده 16: فضای خاصی را به نوشتنم اختصاص بدهید
مکان خاصی را صرفاً به نوشتن اختصاص بدهید. این مکان می تواند میز کار شما، یک کافی شاپ یا حتی کف اتاق شما باشد. شما باید وسایل مورد احتیاج خود را برای نوشتن در آن مکان قرار دهید. وسایلی مثل مداد، اتوماتیک، پاک کن، دفترچه یادداشت، لپ تاپ، شارژر و هر چیز دیگری که ممکن است به آن احتیاج داشته باشید. مکان نگارش خود را همواره تمیز و مرتب نگه دارید.
نکته تعداده 17: از نوشتن لذت ببرید
مهم ترین و مفیدترین چیز هنگام کوشش برای پیدا کردن و شکل دادن به سبک نوشتاری خو، د لذت بردن از چیزی است که درباره آن می نویسید. اگر از آنچه می نویسید لذت نمی برید، پس تمایلی ندارید که درباره آن بنویسید و این مسئله می تواند بر سبک نگارش شما تأثیر بگذارد. این مسئله را بپذیرید که اگر به نوشتن علاقه ای ندارید، اشکالی ندارد. نوشتن برای همه افراد مناسب نیست و کار بسیار سختی است.
نکته تعداده 18: استراحت کنید
گاهی اوقات، ممکن است به اسم یک نویسند به مرخصی احتیاج داشته باشید. این مسئله کاملاً خوب است! استراحت کردن بسیار مهم است. اگر این کار را نکنید، ممکن است تنش ها و استرس ها شما را تحت فشار قرار دهند و بعدش دیگر تمایل نداشته باشید که بنویسید. استراحت کردن بعلاوه می تواند به شما در یافتن ایده های تازه یاری کند و در کل باعث می گردد که احساس بهتری داشته باشید. این استراحت هم ممکن است به سادگی پیاده روی در اطراف خانه یا نشستن روی یک نیمکت در پارک باشد.
چگونه سبک نگارش خود را بهبود ببخشیم؟
سبک جزو عناصر حیاتی هر نوع اثر نوشتاری است. از شعر گرفته تا متون تبلیغاتی، در واقع با انتخاب های سبک شناختی که شما انجام می دهید مشخص می کنید که آیا مردم آثار نوشتاری شما را می خوانند و چه عکس العملی از خود نشان می دهند.
نکته تعداده 19: به طور گسترده و با برنامه بخوانید
اگر فقط در معرض آثار نوشتاری خودتان باشید، عرصه جهان نویسندگی شما به طور قابل ملاحظه ای کوچک می گردد. برای این کار هیچ معلمی بهتر از یک کتاب دل چسب وجود ندارد که بعد خواندن شما را به نوشتن ترغیب کند. برترین روش این است که شما ژانرها و نویسندگان تازه را کاوش کنید تا خود را در معرض واژگان تازه و سبک های تازه نوشتاری قرار دهید. این کار به توسعه سبک نوشتاری شما یاری چشم گیری خواهد نمود.
به اسم تمرین سعی کنید به سبک یک نویسنده خاص بنویسید. تقلید گاهی می تواند شما را مجبور به انعطاف پذیری و یافتن ابعاد تازهی در جهانی نویسندگی کند، اگر چه در خصوص پروژه های نوشتاری جدی حتماً باید از سبک و سیاق نوشتاری خودتان بهره ببرید.
نکته تعداده 20: قوانین را بیاموزید
اگر قواعد دستوری و معنایی زبان را رعایت کنید، نوشتار شما به مراتب روان تر می گردد. فراگیری دستور زبان، استفاده درست از علائم نگارشی، ویرایش متن و توسعه دامنه لغات جزو این موارد است.
نکته تعداده 21: کلمات را با دقت انتخاب کنید
کلمات را پیدا کنید که احساس مورد نظر شما را به دقیق ترین شکل ممکن بیان نمایند. اگر آوای یک کلمه را دوست ندارید یا مطمئن نیستید که انتخاب درستی است، به مترادف یا جایگزین های دیگر برای آن فکر کنید.
نکته تعداده 22: واضح و مختصر بنویسید
هر کلمه غیر ضروری را از نوشته خود حذف کنید. ممکن است توصیفات طولانی یا زبان اطنابی را ترجیح دهید، اما در این مورد سخت گیر باشید. بیشتر نویسندگان مبتدی از تعداد کلمات بسیار بیشتری نسبت به آنچه واقعاً احتیاج است، استفاده می نمایند.
نکته تعداده 23: به نحوه صحبت کردن مردم گوش دهید
برای بهبود گفتگوهای موجود در آثار خود، به نحوه صحبت کردن افراد واقعی گوش دهید. وقتی کسی عصبانی، ناراحت یا عاشق است گفتار او چه تغییراتی می نماید؟ اگر می خواهید گفتگوی شما طبیعی به نظر برسد، نحوه بازتولید دقیق گفتار واقعی را در آثار نوشتاری بیاموزید.
نکته تعداده 24: شخصیت های خود را باورپذیر کنید
اگر داستان می نویسید، شخصیت های خود را واقعی و باورپذیر جلوه دهید. مثلاً یک پزشک غالباً تحصیل نموده به نظر برسد و از اصطلاحات سخت پزشکی استفاده می نماید اما ممکن است بیمار صرفاً بگوید که حالش خوش نیست.
اگر در ایجاد تفاوت در لحن در شخصیت ها با مشکل روبرو هستید، به یکی از آن ها لهجه بدهید. پیاده کردن یک لهجه گفتاری در نوشتار کمی سخت است، اما باعث می گردد شخصیت متفاوت به نظر برسد.
نکته تعداده 25: اگر قصد دارید یک مقاله بنویسید، در شروع و سرانجام متن خود از یک جمله قوی بهره ببرید
همواره وقت اضافی خود را در هنگام نگارش صرف پرداختن به اولین و آخرین جمله هر پاراگراف در یک مقاله کنید. برای این کار از یک جمله قدرتمند که توجه خواننده را به خود جلب کند، بهره ببرید.
نکته تعداده 26: تمرین کنید
شما می توانید در خصوص بهبود مهارت های نویسندگی خود هرچه می خواهید توصیه و روش بخوانید، اما اگر در عمل آن را تمرین نکنید، هیچ پیشرفتی نخواهید کرد. سعی کنید هر روز تا جایی که می توانید بنویسید.
نکته تعداده 27: نوشته هایتان را بارها و بارها ویرایش کنید
یکی از توصیه های نویسندگان معروف این است که عزیزانتان را بکشید. یعنی هر قسمتی از متن را که با بقیه اثر مطابق نیست، یا آن قدر شخصی است که دیگران نمی توانند آن را درک نمایند، از متن نهایی حذف کنید. برای رسیدن به وضوح و سبک دلخواهتان هم متن را مجدداً ویرایش کنید. اشتباهات را تصحیح کنید و کلمات و عبارات را تا زمانی که راضی نشده اید با موارد دیگر جایگزین کنید.
هرگز از بیرون انداختن یک نوشته و شروع مجدد نترسید. نویسندگان عظیم کتاب های بی تعدادی را نوشته و دور ریخته اند، که معمولاً دلایل خوبی هم برای این کارشان داشته اند. اگر از آنچه نوشته اید احساس خوبی ندارید، آن را کنار بگذارید و از نو شروع کنید. نسخه دوم (یا پنجم) اغلب بهتر از نسخه اول یک رمان است، زیرا در آن با خط سیر داستان آشنایی بیشتری پیدا نموده اید.
از دوستان خود بخواهید که بازخورد خود را نسبت به نوشته های شما ارائه دهند. حتی افرادی که تجربه نوشتن ندارند می توانند قسمت های ناخوشایند را در یک متن تشخیص دهند، اگرچه ممکن است لازم باشد برای اصلاح آن موارد خودتان راه چاره را بیابید.
منبع: دیجیکالا مگ